تبدیل MNO به غول اتصال اینترنت اشیا

با توجه به روندهای موجود و فرصت‌های آینده، می‌توان گفت اینترنت اشیا (IoT) یک فرصت فوق العاده برای اپراتورهای شبکه تلفن همراه (MNOs) به حساب می‌آید. این شرکت‌ها برای بازگشت سرمایه هزینه‌های آینده، به خصوص برای گسترش شبکه  5Gمی‌توانند از پتانسیل بازار این فناوری بهره‌مند شوند. اما کسب و کار مرتبط با اینترنت اشیا با فروش خدمات سیار تلفن هوشمند متفاوت است. به عنوان مثال اپراتورها تلفن همراه معمولا به صورت منطقه‌ای فعالیت می‌کنند در حالی که تولیدکنندگان محصولات اینترنت اشیا در سطح جهان پراکنده هستند. از جهت دیگر، خدمات ویژه مشترکین به تعداد محدود و با سیاست‌هایی با کمترین میزان تغییرات تنظیم شده است ولی بسیاری از مشتریان سازمانی IoT ترجیح می‌دهند که کنترل اتصال را از طریق یک رابط گرافیکی وب یا API در دست داشته باشند. به همین دلیل باید الزامات امنیتی و مقررات این بخش مجددا تنظیم شود که این الزامات ممکن است برای کاربردهای مختلف، متفاوت باشد.

با ورود فناوری 5G، رقبای جدیدی مانند فروشندگان شبکه خصوصی وارد بازار می‌شوند و اپراتورهای شبکه‌ مجازی موبایل به دلایل مختلف ممکن است چابکی بیشتری نسب به MNOs داشته باشند لذا اپراتورهای تلفن همراه باید از اکنون اقدام کنند و به چابکی و ارزش‌های پیشنهادی خود برای خدمات اینترنت اشیا خود بیفزایند تا دارای مزیت رقابتی در این بازار باشند. با توجه به نکات گفته شده، اپراتورهای تلفن همراه باید در استراتژی‌های اینترنت اشیای خود تجدید نظر کنند. آنچه به این شرکت‌ها پیشنهاد می‌شود این است که چیزی که در حال حاضر دارند را رها کنند و یک لایه قابل برنامه‌ریزی از کنترل اتصال تا امنیت و اتوماسیون اینترنت اشیا که در شرکت‌های بزرگ میزبانی می‌شود را به خدمات و محصولات خود اضافه کنند. این محصول باعث می‌شود که مشتریان سازمانی، با خدمات نوآورانه اینترنت اشیا، بتوانند به سرعت وارد بازار بشوند.

 ارائه آنچه که مشتریان اینترنت اشیاء سازمانی نیاز دارند

شرکت‌ها سعی می‌کنند محصولات خود را در سطح جهانی به همدیگر متصل کنند اما این کار باعث ایجاد مسائل و پیچیدگی‌هایی خواهد شد. به عنوان مثال آن‌ها باید چندین قرارداد با اپراتورهای مختلف داشته باشند و ادغام فنی در مناطق مختلف را مدیریت کنند. نیاز اصلی مشتریان فناوری اینترنت اشیا، ارائه خدماتی است که در جهت مدیریت چالش‌های پیش روی آن‌ها باشد. اپراتورهای تلفن همراه باید بتوانند یک شبکه گسترده ایمن و مطابق با استانداردهای جهانی (SD-WAN) به مشتریان اینترنت اشیا ارائه دهند. شرکت‎ها به این سرویس‌ اتصال احتیاج دارند تا دستگاه‌هایی که IP و امنیت یکسانی دارند را با هم در یک سیستم ادغام کنند تا کنترل و مدیریت دستگاه‌ها از طریق اتصال رومینگ یا eSIM قابل انجام باشد.

چهار لایه مورد نیاز برای ارائه SD-WAN

• لایه اول، شبکه تلفن همراه اپراتور و هسته آن است.
• لایه دوم، شبکه جهانی شرکای MNO است که در توافقات دوجانبه یا از طریق هاب‌های اتصال، دستگاه‌های اینترنت اشیا را می‌توانند با استفاده از رومینگ داده متصل کنند. در کشورهایی که رومینگ دائمی امکان‌پذیر نیست، اپراتورهای تلفن همراه می‌توانند (eSIM/eUICC) را تعبیه کنند. با این کار، آن‌ها می‌توانند اشتراک‌های محلی را در شبکه‌های شریک خود در سطح جهانی به مشتریان خود ارائه دهند.
• در لایه سوم، اپراتور تلفن همراه از خدمات شرکت‌های بزرگ برای ایجاد یک لایه قابل برنامه‌ریزی و انعطاف‌پذیر درمدیریت اینترنت اشیا، امنیت و اتوماسیون استفاده می‌کند. اپراتورها مجبور نیستند لایه کنترل اتصال را خودشان بسازند. برای درک این مطلب بهتر است به سرویس کنترل اتصال اینترنت اشیاء Aptilo (IoT CCS) از شرکت Enea توجه کنید که در حال حاضر با اپراتورهای ردیف اول جهان همکاری می‌کند. Aptilo IoT CCS یک لایه قابل برنامه‌ریزی با مقیاس بزرگ برای کنترل و مدیریت سیاست‌های اینترنت اشیاء سلولی، امنیت و اتوماسیون به عنوان یک سرویس ارائه می دهد. Aptilo IoT CCS امنیت اینترنت اشیا را از شرکت Fortinet برای محافظت از دستگاه‌های IoT، ترافیک داده و برنامه‌های کاربردی سازمانی به کار می‌گیرد.
• لایه چهارم، پورتال‌های مدیریتی و پلت فرم مدیریت اتصال ویژه مشتریان است. در اینجا، اپراتور تلفن همراه می‌تواند یک رابط کاربری گرافیکی مبتنی بر وب بسازد یا از APIها برای ادغام با لایه سوم و سیستم‌های مربوطه استفاده کند تا به مشتریان خود، کنترل کاملی بر سرویس بدهد.

منبع: iot-now